Στο κεφάλαιο «Σκόπευση», που αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κεφάλαιο του βιβλίου, παρουσιάζονται με κάθε λεπτομέρεια οι αρχές της σκόπευσης και της θέσης βολής με οπλισμό, ενώ στη συνέχεια γίνεται μία εκτενής περιγραφή και παρουσίαση μερικών από των πιο διαδεδομένων διοπτρών που χρησιμοποιούνται σε όπλα Ελεύθερου Σκοπευτή (ΕΣ). Ο αναγνώστης με την χρησιμοποίηση μεγάλου αριθμού φωτογραφιών και σχεδιαγραμμάτων είναι σε θέση να καταλάβει επαρκώς την λειτουργία και την χρήση της κάθε διόπτρας αλλά και των σταθερών σκοπευτικών του εκάστοτε όπλου. Τέλος αναλύονται και επεξηγούνται τα συνηθέστερα λάθη κατά την σκόπευση, ο έλεγχος της αναπνοής και ο χειρισμός της σκανδάλης, ενώ παρουσιάζεται και η πολλή σημαντική «Πλήρης Διαδικασία Εκτέλεσης Βολής μίας Σφαίρας».

Προεπισκόπηση 2 πρώτων σελίδων

Σκόπευση

Η Σκόπευση είναι η βασικότερη ικανότητα που θα πρέπει να καλλιεργήσει και να διατηρήσει ένας ΕΣ. Όλες οι αρχές, οι τεχνικές και οι οδηγίες που θα παρουσιασθούν σε αυτό το κεφάλαιο δεν αναφέρονται µόνο στον ΕΣ, αλλά στον οποιονδήποτε σκοπευτή, χειριστή οποιουδήποτε ελαφρού όπλου, που ξεκινάει από μηδενική βάση και κάθε φορά βελτιώνει την απόδοσή του.

Αυτό που κάνει τη διαφορά στη σκόπευση του ΕΣ, από τον απλό
σκοπευτή ενός απλού όπλου, είναι µόνο ο βαθμός εμπειρίας του πάνω στις βολές, δηλαδή πόσο καλύτερα εφαρμόζει στο όπλο του τις ίδιες αρχές που ισχύουν και για τους δύο. Για τον λόγο αυτό λέμε ότι το όπλο και η διόπτρα δε μετατρέπουν ένα σκοπευτή σε ΕΣ, αλλά οι γνώσεις, η εμπειρία και οι ικανότητές του. Επίσης αυτό σημαίνει ότι ο ΕΣ εκπαιδεύεται στις βολές, για πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι ένας συνηθισμένος σκοπευτής. Ο ΕΣ καταγράφει κάθε λεπτομέρεια των βολών που εκτελεί, προβληματίζεται και προσπαθεί να βρει το λόγο για κάθε αστοχία του, εφαρμόζει κατά γράμμα όλα αυτά που θα αναφέρουμε παρακάτω.

Έτσι ο ΕΣ µε την εμπειρία του θα κληθεί να καταφέρει προσβολή του στόχου µε την 1η βολίδα, σε μεγάλες αποστάσεις και κάτω από ιδιαίτερες κλιματολογικές και άλλες συνθήκες, που µόνο η άριστη ικανότητα στην σκόπευση θα του το επιτρέψει. Τις αρχές της σκόπευσης που θα αναλύσουµε παρακάτω, ο ΕΣ τις έχει προάγει και μετατρέψει σε µία «μηχανική συνήθεια» που το μυαλό και το σώμα του εκτελούν αυτόματα από ένστικτο.

3ο Κεφάλαιο 1

Ο συγγραφέας σε βολή με G22 της Accuracy International

Επειδή όμως η ικανότητα στην σκόπευση έχει αποδειχθεί ότι με την πάροδο του χρόνου υπόκειται σε φθορά, ο ΕΣ θα πρέπει να μεριμνά για την συντήρηση της. Ένα παράδειγμα βολών τις οποίες κατ’ελάχιστον, ο ΕΣ θα πρέπει να είναι ικανός πάντοτε να εκτελέσει, είναι οι παρακάτω:

α. 90% επιτυχία με την 1η βολίδα, σε σταθερούς στόχους στα 600 μέτρα.
β. 50% επιτυχία με την 1η βολίδα σε σταθερούς στόχους από 600 έως 900 μέτρα.
γ. 70% επιτυχία με την 1η βολίδα σε κινητούς στόχους στα 300 μέτρα.
δ. 70% επιτυχία με την 1η βολίδα σε αιφνιδιαστικά αναδυόμενους στόχους στα 400 μέτρα.

Τέσσερις Θεμελιώδεις Αρχές Κατά την Βολή

  • Θέση του Σώματος κατά την Βολή
  • Σκόπευση
  • Έλεγχος Αναπνοής
  • Χειρισμός Σκανδάλης

Θέση του Σώματος κατά την Βολή

Όλες οι θέσεις βολής πρέπει να είναι:

1. Στιβαρές: το σώμα του σκοπευτή να στηρίζεται τέλεια στο έδαφος – πάτωμα, ενώ να μην επηρεάζεται από κανένα εξωτερικό παράγοντα.

2. Σταθερές: ο σκελετός του σώματος να σχηματίζει μία σταθερή βάση, τέλεια συγκράτηση – «κλείδωμα», του όπλου πάνω στο σώμα, ελαχιστοποίηση της κίνησης του σώματος ακόμα και λόγω της αναπνοής.

3. Μεγάλης Διάρκειας: να είναι δυνατή η παραμονή σε αυτή την θέση για μεγάλο χρόνο.

Αντίθετα με τον απλό σκοπευτή που θα ανεχθεί μία «άβολη» θέση βολής και θα προσπαθήσει να εφαρμόσει σε αυτήν τις αρχές της βολής, ο ΕΣ πρέπει να βρει την καλύτερη δυνατή θέση, που θα του προσφέρει άνεση και αυτοσυγκέντρωση στον στόχο του. Δεν προσπαθεί να πετύχει τον στόχο του, αλλά πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα τον πετύχει με την πρώτη βολή, αφού αυτός ο στόχος είναι η αποστολή του.

Ανεξάρτητα από την θέση βολής που θα λάβει ο ΕΣ (όρθιος, γονυπετώς ή πρηνηδόν), το όπλο θα πρέπει να επιδιώκει πάντοτε να «ξεκουράζεται» σε κάποιας μορφής στήριγμα. Όταν ο ΕΣ, σημαδεύει από όρθια θέση ή δεν υπάρχει άλλο στήριγμα, ο αορτήρας του όπλου του μπορεί να χρησιμεύσει για την σταθερή συγκράτηση του όπλου και τον περιορισμό της αναπήδησης κατά την βολή.

Κατεβάστε τις 2 πρώτες σελίδες του τρίτου κεφαλαίου εδώ.